Anne olmak zor ama gülüşü yeter demiş Nil Karaibrahimgil.. Ne de güzel demiş! Anne olduktan sonra çabuk toparlanma sürecini girilmezse daha zor… Alıştığınız iş ya da eğitim hayatından tamamen farklı, gece gündüzü birbirine karışan bir garip tip oluyorsunuz. Bir süre sonra herkese bakıyor ama kendinize bakamıyor oluyorsunuz. Sonra ikinci çocuk da gelirse hepten bitiyorsunuz bir süre sonra… Bu süreçte annenin kendinden çok fazla kayıp vermemesi gerekiyor. Hele ki sağlığını bozacak kayıplar.. Ben ikinci oğlumdan sonra kendimden çok şey kaybettim. O kadar yorgundum ki hem bedenen hem zihnen bir türlü eski dinamik günlerimdeki gibi koşamıyordum. Kafaya da koymuştum aslında, aldığım terapilerde eski güçlü Zeynebi bulmaya niyetliydim. Bir kaç hafta yürüyüşlerde koşmaya çalıştım ama içimde o enerji yoktu. Binbir tane de bahanem vardı eminim koşmaya başlamamak için. Bir sabah yusufla sitede dolaşırken benim koşmaya niyetli olduğumun da farkında olacak ki “hadi anne koş!” diye bağırdı Yusuf. “Hadi Anne, hadi koş”… Onun bana verdiği gazla belki de 13 senedir ilk defa koştum. İlk defa eski enerjimi yakaladım. İhtiyacım olan enerjiyi öyle bir yakaladım ki doktora eğitimimde yaşadığım tüm tıkanıklıkların da açıldığını hissettim. Oğlumun “hadi anne!” lafı öyle güven vermişti ki.. Sanırım en büyük ihtiyacım da birinin “hadi” demesi ve bana güvendiğini hissettirmesiydi. Bana eski gücümü bulduran bu “hadi anne” iki kelime başka annelere de ilham olsun istedim ve hadi anne adında ingilizcesi ComeOnMom adında bir youtube kanalı açmaya karar verdim. Bu kanalda benden sizlere, sizlerden bana ilham veren hikayeler, tavsiyeler paylaşılsın niyetindeyim… Artık bu sayfada “hadi anne” adında youtube kanalımın yayınlarını bulabilirsiniz.
